Weer op reis

Deze woensdag 17 Maart begon vrij rustig, we konden zelfs een beetje uitslapen omdat we niet echt een tijd hadden afgesproken met Anna. Na het ontbijt hebben we geprobeerd Anna te bereiken per telefoon, maar toevallig kwam ze ons net ophalen nadat we voor de tweede keer getelefoneerd hadden. Gelukkig was de telefoon even vrij zodat we die konden gebruiken.

De avond ervoor was de telefoon de meeste tijd in gebruik omdat er een Australisch stel uit Melbourne was dat al twee maanden aan het rondreizen was en nu was beroofd bij het halen van een ticket. Alles waren ze kwijt; paspoorten, camera, memorycard (met alle foto’s!) enzovoorts. Hun “goodies-bag” zoals ze het zelf noemden was gestolen op het moment dat ze de tas neerzetten. Waarschijnlijk vielen ze op als toeristen en heeft iemand achter hen in de rij gewacht op het juiste moment. Wij waren net bezig met de laptop toen we hoorden dat het wel makkelijk was als ze toegang tot internet hadden. We hebben ze kennis laten maken met de Nederlandse behulpzaamheid en boden het gebruik van onze laptop aan. Ook hebben we ze wat te drinken en te eten aangeboden want ze hadden nog geen tijd gehad om te eten en nog maar 200 real over waar ze het mee moesten doen totdat het geregeld was met de bank en ambassade. Afijn, de rest van de avond hebben we dus maar een beetje gelezen en de vodka opgetrokken totdat het stel rond middernacht de belangrijkste dingen geregeld had en wij intussen na verschillende lachbuien voor pampus lagen op de bankjes.

Nadat Anna ons de volgende dag opgehaald had zijn we naar het Museu gegaan om het tentamen door te bespreken en te vertalen naar het Braziliaans. We hebben toen ook aan haar uitgelegd dat we toch echt zo snel mogelijk naar Caxiuana wilden gaan in verband met het kostenplaatje ( nog weer meer dagen in het hostel hadden we niet begroot). Ze begreep onze situatie en ging gelijk aan de slag; mensen werden gebeld, kantoren bezocht. Uiteindelijk na veel wachten kregen we een antwoord dat we vanavond nog met de boot zouden gaan! De colleges gaan we dan ook geven op het veldstation aan de groepjes studenten en vlak voordat ze weggaan nemen we het tentamen af. Ons vertrek die avond betekende echter ook dat we nog goed en wel 4 uur hadden om alles te regelen. Kamer van het hostel opruimen, laatste boodschappen doen, eten, het zou krap worden... We zijn letterlijk door heel Bélem geraced met de auto om alles op tijd voor elkaar te krijgen maar om 7 uur stonden we dan eindelijk op de boot naar Brèves en aten we onze pizza op die we net in het winkelcentrum gehaald hadden.

Op de boot was een groep Amerikanen van de baptisiten kerk die naar een gemeenschap gingen in Brèves, er was ook een Braziliaan bij die goed Engels kon en we hebben een aardig tijdje met deze mensen gepraat. Baia (de Braziliaan) had ook erg mooie foto’s die hij ons heeft laten zien en een deel van Planet Earth over de jungle, die had hij op zijn laptop staan. Verder bood hij ons aan of we, wanneer we terugkwamen in Bélem, in het gasthuis van hun gemeenschap wilden overnachten. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten omdat ze daar ongeveer de helft rekenen van het hostel (en het gebied is vele malen mooier!). Rond een uur of 10 kwamen we in Brèves aan, we hadden een reis van 15 uur achter de rug met mooie zonsondergang en opgang maar waren er nog lang niet.

De boot naar Caxiuanã vertrok pas om 12 uur maar een aantal studenten die ook naar het veldstation gingen en engels spraken vroegen of we even met hun het stadje in wilden lopen. Brèves is een typisch Zuid-Amerikaans stadje, klein, veel kleine winkeltjes met heel veel prul en 1 chaotische hoofdstraat. Erg leuk om te zien. Nadat de boot vertrokken was hebben we ontzettend genoten van de reis. Het hele gebied is onbeschrijflijk mooi en je had het gevoel dat je het oerwoud zowat kon aanraken af en toe. Deze reis zou bij elkaar ook nog een keer 11 uur duren en toen het eenmaal donker was gingen we boven op het dak van de boot liggen om te genieten van een geweldige sterrenhemel en zelfs een aantal spectaculaire vallende sterren. Geweldige flitsen van een onweersbui in de verte verlichtten de contouren van het regenwoud zo nu en dan, bij elkaar een herinnering die we niet snel zullen vergeten. In totaal was het dus een bootreis van 26 uur, toen we aankwamen waren we dan ook redelijk gaar en hebben we even gedouched, de kamer gecheckt op slangen en zijn vervolgens als een blok in slaap te vallen.

Vanochtend werden we wakker door de ventilator die op een timer staat en waren we nog net op tijd voor het ontbijt, dat is hier namelijk van 06:00 tot 08:00 en hebben we fruit, cake en biscuit gegeten, brood kennen ze blijkbaar niet. Vervolgens hebben we al onze spullen uitgepakt en in onze kasten gestopt zodat we alles netjes bij de hand hebben. Klimspullen hebben we opgeruimd en alles klaargemaakt zodat we snel kunnen beginnen zodra de studenten arriveren met de toestemming. Nu nog even lunchen, dat is van 12:00 tot 14:00, en vanmiddag even rondkoekeloeren in dit prachtige paradijs en vooral veel foto’s maken!

Groeten Edwin en Jos.